W wielu dobrze prosperujących przedsiębiorstwach zdarza się, że pracownicy muszą wykonywać dodatkowe godziny pracy. Powody takiego stanu rzeczy są różne — ważne projekty, deadliny czy nadrabianie zaległych zleceń. Niezależnie od przyczyny według Kodeksu Pracy pracodawca jest zobowiązany wypłacić pracownikom świadczenia za wykonanie dodatkowych godzin pracy. Niestety w wielu przedsiębiorstwach to się nie zdarza, a pracownicy wykonują dodatkową pracę charytatywnie. Jeśli zauważyliśmy, że w naszym miejscu pracy również się to zdarza, warto zapoznać się z tym, co można zrobić w sytuacji, w której prawa, jakie przysługują pracownikowi zostają złamane.
Nadgodziny — Kodeks Pracy
Praca w godzinach nadliczbowych definiowana jest przez art. 151 paragraf 1 Kodeksu Pracy, który mówi o tym, że nadgodziny są pracą wykonywaną ponad obowiązujące pracownika normy czasu pracy. Jak twierdzi adwokat Wrocław, dodatkowo za nadgodziny uważa się również pracę wykonywaną ponad dobowy wymiar czasu pracy, na przykład w weekendy, nocami czy w ciągu dnia, zależnie od ustalonego systemu czasu pracy. Nadgodziny dopuszczalne są wyłącznie w dwóch sytuacjach — w przypadku ochrony życia ludzkiego, mienia, środowiska czy usunięcia awarii oraz w przypadku szczególnych potrzeb pracodawcy. Niestety prawo do szczególnych potrzeb bywa nagminnie wykorzystywane przez pracodawców, a wykonywane nadgodziny najczęściej wynikają ze złej organizacji pracodawcy, złego działania zarządu lub złego systemu czasowego.
Czas wolny jako rekompensata
Każdemu pracownikowi, który wykonuje pracę ponad ustalony wymiar, przysługują dwie możliwości rekompensaty. Czas wolny to pierwsza z nich i polega na uzyskaniu wolnych godzin od pracy w zamian za wykonaną dodatkową pracę rozliczaną godzinowo. W zależności od tego, kto wyjdzie z inicjatywą takiego rodzaju rekompensaty dostosowywana jest liczba wolnych godzin. Jeśli propozycja padnie ze strony pracownika, otrzymuje on ilość wolnych godzin równą ilości dodatkowo przepracowanych, natomiast jeśli propozycja wyszła ze strony pracodawcy, pracownikowi należy się czas wolny równy czasowi przepracowanych nadgodzin plus połowa tego czasu.
Rekompensata finansowa
Inną formą rekompensaty jest rekompensata pieniężna. Zgodnie z art. 1511 paragraf 1 Kodeksu Cywilnego za pracę wykonaną w wymiarze nadliczbowym pracownikowi należy się standardowe wynagrodzenie oraz dodatek. W zależności od tego w jakim czasie przypadły nadgodziny, dodatek ten może wynosić 100% lub 50% wynagrodzenia. W przypadku gdy pracownik wykonywał nadgodziny w dniu wolnym od pracy, w nocy, w weekend, w święta lub w czasie, który nie jest dla niego systemem pracy określonym w umowie, dodatek wynosi 100% wynagrodzenia. W innych przypadkach dodatek oscyluje wokół 50%.
